ابوالحسن ورزی

جنسیت: مرد
نام پدر: حسین فلاح‌زاده
تولد و وفات: (۱۲۹۳ -۱۳۶۸) شمسی
محل تولد: ایران - تهران - تهران
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر ، مترجم و نوازنده
پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه ، در ۱۳۱۵ش به اخذ لیسانس از دانشکدهٔ حقوق نایل آمد و در همین سال بود که به انجمن‌های ادبی تهران راه یافت و با شعرای همعصر خود آشنا شد. وی هنگام تحصیل در دانشکدهٔ حقوق ، در رشتهٔ معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) هم به تحصیل پرداخت و زمانی که از طرف دادگستری در شیراز به سر می‌برد ، "جامع المقدمات" و "مغنی" و "کطول" تفتازانی و "شرح منظومه" ملاهادی سبزواری و مقداری از "اسفار اربعه" را نزد میرزا علی حکیم آموخت. ورزی در ۱۳۲۰ش در کابینهٔ اول قوام‌السلطنه به سمت بازرس مخصوص نخست وزیر انتخاب شد و از آن پس عهده‌دار مشاغل مختلفی چون رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت فلاحتی خراسان ، مدیر کل مالی شهرداری تهران ، رئیس هیئت مدیره شرکت چای گیلان ، عضو هیئت اغزامی برای خلع ید تأسیسات نفت در زمان دکتر محمدمصدق و غیره بود. او از همان دوران کودکی با شعر و ادب و موسیقی آشنا شد و در محضر اساتیدی مانند موسی نی‌داوود ، نواختن تار و ویولن و سه تار را آموخت و با ابوالحسن صبا ، حسین تهرانی ، روح‌الله خالقی ، علینقی وزیری ، غلامحسین بنان ، قمرالملوک وزیری ، تاج اصفهانی و بسیاری از هنرمندان دیگر مصاحب و معاشر بود. ورزی شاعر غزلسراست ، اما در انواع شعر فارسی طبع آزمایی کرده است. وی زبان فرانسه را خوب می‌دانست و اشعاری نیز به این زبان سروده است و آثاری را تزجمه کرده است. از آثار منظوم وی: "سخن عشق"؛ "رهاورد عمر"؛ "دیوان" شعر. از ترجمه‌های وی: "بررسیهای ادبی" و "هفت صورت عشق" از آندره موروا؛ "نغمه‌پرداز نامرد" که نام داستانی از داستایوفسکی است به نام "نیه توچکانبتروانف".

منبع : مطالب ارسالی