انگیزه‎های ازدواج و عوامل بازدارنده ازدواج

پس از گذشت سنین نوجوانی و جوانی و با کسب تجربه‎های گوناگون و ارتباط روز افزون با محیط اجتماعی و توسعه ابعاد فکری و فهم بسیاری از واقعیت‎ها و جوانب زندگی، هر فرد با در نظر گرفتن امکانات مادی و معنوی و با توجه به نوع شخصیتی که دارد و تاثیر پذیری از زندگی خانوادگی خود و نزدیکان و دوستان به ازدواج به عنوان یک هدف فکر می‎کند. انگیزه‎های ازدواج شامل: انگیزه یا غریزه بقای نسل، انگیزه تکامل نسل، نیاز جنسی، میل به داشتن استقلال، برآورده شدن نیازهای عاطفی و انگیزه رفع تنهایی است.
عوامل بازدارنده ازدواج در دختران و پسران نیز شامل موارد زیر است: ازدواج را برای خود زور می‎داند (معتقد است اگر در آینده با کسب آمادگی‎های لازم و امکانات بیشتر ازدواج کند، زندگی آرام، راحت و طبیعی‎تری خواهد داشت)، دنبال کردن اهداف مهمتر(معتقد است ازدواج روند تکاملی وی را متوقف می‎کند)، اعتقاد به داشتن زندگی آزاد، شکست در عشق، اختلالات روانی، جنسی ، افسردگی و بد بینی. همچنین افراد وسواسی وابسته بیمار گونه به خانواده نیز از ازدواج ناتوانند.
رعایت موارد ضروری در ازدواج
در هر ازدواج باید مواردی را مد نظر قرار داد تا در مسیر زندگی مشترک مشکلات کمتری بروز کند و یک زوج و فرزندان آنان خانواده‎ای پیشرو، سازنده، سالم و موفق داشته باشند. ازدواج نوعی قرارداد است و لازم است طرفین درباره جزئیات آن بحث و گفت‎وگو کنند و از بیان دیدگاه‎ها و عقاید خودداری نکنند.این موارد شامل: نقش مرد و زن، شغل مرد، شغل زن، علاقه دختر و پسر به یکدیگر، بررسی جاذبه‎های مادی، تناسب فرهنگی خانوادگی، میزان تحصیلات، دین و مذهب، امیال جنسی، آشنایی به خصوصیات یکدیگر، ضرورت رضایت خانواده‎ها، مخالفت‎های مادی برای استحکام زندگی، سن ازدواج، برنامه ریزی‎های مشترک، انتظارات هر کدام از دیگری و در نهایت معاینات پزشکی است.انسان‎ها دارای پیچیدگی‎های خاص روانی هستند و نیازها وخواسته‎های نا محدودی دارند. باید متوجه بود که در یک زندگی آرام و دوستانه زناشویی نباید یک سویه نگاه کرد بلکه باید به دیگری نیز نگاهی متقابل انداخت. توجه داشته باشیم که هر فرد تا میزان معینی توان و تحمل نابرابری‎ها را دارد و در نهایت زمانی خواهد رسید که او نیز واکنش متقابل نشان خواهد داد. مشاوران روانی به میزان زیادی می‎توانند در این باره نقش کمک کننده‎ای داشته باشند.
اهمیت مشاوره روانی
سلامت انسان با تعریفی که سازمان جهانی بهداشت در پایان سده بیستم میلادی ارائه کرده است آمیزه‎ای از سلامت جسم، روان و اجتماع یا زیستگاه او است. بدین معنی که جسم سالم و نیرومند افراد افسرده یا مضطرب به دلیل فقدان سلامت کامل روانی کارآیی معمولی را نخواهد داشت و حتی در معرض آسیب‎های جسمی ناشی از ناراحتی‎های اعصاب است. گرفتگی عضلات، درد قفسه سینه و تنگی نفس، زخم معده و تپش قلب از مهمترین بیماری‎های جسمی است که به آنها بیماران روان تنی گفته می‎شود و به دلیل بی توجهی به تنش‎های عصبی شدید و طولانی پدید می‎آید.پس مشورت با روانپزشکان در هر موردی که مشکل عصبی و فکری غیر قابل حلی پیدا می‎کنیم ضروری است، چون روان هم نیازمند مراقبت کامل و مداوم است.
اصول حفظ سلامت روانی کدام است؟
خود را گول نزنید و واقعیت امور را بشناسید.
هرگز تصور نکنید که تنها شما مشکل دارید و دیگران مشکل ندارند. بدانید هزاران نفر قبلا این مسائل را داشته‎اند و موفق شده‎اند که آنها را حل کنند.از اندیشیدن و تکرار افتخارهای گذشته تا حد امکان خودداری کنید و هر روز برای آفرینش تجربه‎های جدید بکوشید.
معمولا بیشترین رضایت خاطر وقتی حاصل می‎شود که شخص برای تامین هدف‎های قابل دسترس بکوشد. شخص باید به دقت خود را ارزیابی کند و بداند که چه مقدار باید از خویشتن انتظار موفقیت داشته باشد.
خود را برتر یا پست‎تر از دیگران مپندارید.
بیشترین سعادت و توفیق از تحرک و تلاش به دست می‎آید نه ایستادن و در جا زدن، حرکت از ناراحتی به سوی خوشی، از فراموش شدن به مورد تحسین واقع شدن و ...
در هرگونه انتقاد باید احترام شخص را کاملا رعایت کرد و از هرگونه عیبجویی شخصی اجتناب ورزید.فعالیت‎های فوق برنامه در صورتی که درست و خوب پیش بینی شده باشد، بهتر می‎تواند بهداشت روانی نوجوانان را تامین کند. زیرا ایشان یاد می‎گیرند چگونه با مشکلات مواجه شوند، آنها را تجزیه و تحلیل کنند و به حل معقول آنها موفق شوند. مثلا ضمن این فعالیت‎ها می‎توان نوجوانان را در جبران کمبودها و نارسایی‎هایی مانند کمرویی، حسادت، بخل و رقابت افراطی کمک کرد.

منبع : IranSport