ابوالحسن علی بن عیسی بن داوود بن جراح ابن جراح بغدادی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۴۵ -۳۳۴) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: ادیب و نویسنده ، مفسر و مورخ
از خاندانی ایرانی تبار بود. از احمد بن بُدیل قاضی و حسن‌بن محمد زعفرانی و دیگران حدیث شنید. فرزندش عیسی و ابوالقاسم طبرانی و ابوطاهر ذهلی از او حدیث روایت کرده‌اند. وی وزیر مقتدر و قاهر عباسی بود که امور مالی دولت را سر و سامان داد. مدتی خلیفه او را برکنار کرد و به زندان انداخت و پس از آزادی به ریاست دیوان‌ها منصوب شد. در ۳۱۱ق او را به مکه ، سپس به صنعا تبعید کرد. در ۳۱۲ق بخشوده و ریاست دیوان اشراف مصر و شام به او سپرده شد. پس از آن در ۳۱۵ق مجدداً به وزارت رسید ولی باز بر اثر حسد درباریان خشم خلیفه بر وی نازل شد و او را دستگیر و زندانی کردند. ابن جراح از وزراء ایرانی دربار خلیفهٔ عباسی بود که زندگی پرفراز و نشیبی را گذراند ، اما در پایان زندگی در بغداد ، محتشم زیست. او را به نیک رفتاری و نیک خلقی ستوده‌اند. هارولدباون خاورشناس انگلیسی کتابی دربارهٔ زندگی وی به‌نام"زندگی علی‌بن عیسی و عصر او" به انگلیسی نوشته است.از آثارش "دیوان رسائل"؛ "معاتی القران" و تفسیر آن که با همکاری ابوالحسن واسطی و ابن مجاهد مقری تألیف شد ، "جامع‌الدعاء "کتاب‌الکتٌاب و سیاسهٔ‌المملکهٔ و سیرهٔ‌الخلفاء".

منبع : مطالب ارسالی