گلی گم کرده‌ام

گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را □□□ به هر گل می‌رسم می‌بویم او را
گل من نی بود این و نه آنست □□□ گل من مهدی صاحب زمان است
دلم اندر هوایش می‌زند پر □□□ شرر افکنده بر جانم چو آذر
خوش آن روزی که باشم یاور او □□□ به مانند گدایان بر در او
خوش آن روزی که من پروانه باشم □□□ فدای آن گل یکدانه باشم
خوش آن روزی که من بر عهد دیرین □□□ نثار او کنم این جان شیرین
الا ای گل کجایی جان فدایت □□□ چه باشد گر که گردم خاک پایت
ز درد انتظارت جان به لب شد □□□ تن فرسوده‌ام در تاب و تب شد
بسی رفتند و مردند از فراقت □□□ ندیدند در جهان آن روی ماهت

"نبوی گرگانی"

منبع : تبیان