ایمنی بخش آتشین

حدود ۵۰ گونه گیاه در گروه فلفل ها طبقه بندی شده اند كه اصلی ترین شان فلفل سیاه ، سفید و قرمز هستند.
فلفل سیاه و سفید محبوب ترین انواع فلفل هستند و اولین اعضای گروه فلفل ها بودند كه از شرق به اروپا برده شدند.
فلفل سیاه و سفید از یك گیاه تهیه می شوند. گیاهی رونده و دائمی كه در هند و چین می روئیده است. فلفل سیاه از دانه های نرسیده و خشك كرده فلفل تهیه می شود و فلفل سفید از دانه رسیده فلفل كه قبلاً خیسانده شده و پوست تیره خارجی آن گرفته شده است تهیه می شود. فلفل قرمز اما بومی زنگبار، مكزیك و آفریقای جنوبی بوده است و امروزه در اغلب كشورهای استوایی كشت می شود.
همه فلفل ها طعمی گرم و تند دارند و تاثیر محركی بر روی گردش خون داشته، دستگاه ایمنی بدن را تقویت می كنند. فلفل با افزایش تعریق و دفع ادرار موجب دفع سموم از بدن و پائین آمدن تب می شود. فلفل دستگاه گوارش را تقویت می كند و موجب تحریك ترشحات معده و در نتیجه هضم بهتر غذا شده و در جذب بیشتر مواد مفید از روده ها نقش دارد.
فلفل سیاه و سفید حاوی ماده ای با ساختمان مشابه مورفین است كه تسكین دهنده ای موثر است. فلفل قرمز طعم تندش را مدیون ماده ای شبیه قلیایی است كه خلط آوری موثر بوده و برای ریه ها بسیار مفید است. عملكرد ضد حساسیت آن نیز زكام و تنگی نفس را تسكین می بخشد. تحقیقات نشان می دهند كه فلفل قرمز ایجاد لخته های خونی را كم كرده و كلسترول را كاهش می دهد. فلفل قرمز ماده ای نیروبخش، گرم و قوی است كه در رفع خستگی، ضعف عصبی و سرماخوردگی ها تاثیر محسوسی دارد. احساس سوزشی كه هنگام خوردن فلفل قرمز در زبان احساس می شود، به مغز دستور ترشح ماده ای را می دهد كه مخدری طبیعی است و موجب تسكین دردها می شود و احساس سلامتی را در شخص افزایش می دهد.
فلفل در گذشته به عنوان درمانی برای عفونت هایی مانند تب سرخ، اسهال خونی، تیفوس، حصبه، طاعون و آبله به كار می رفته است. در قرون وسطی فلفل ارزشی برابر با طلا داشته است. فلفل در گذشته چنان ارزشمند بوده است كه آتیلا در میان تمام مواد و چیزهای دیگر بیش از یك تن فلفل سیاه را به عنوان هدیه ای برای شهر روم با خود برد. پزشكان رومی و یونانی از فلفل قرمز برای درمان سرماخوردگی، زكام و سوءهاضمه سود می بردند.هر سه نوع فلفل های یاد شده اثر سرخ كنندگی روی پوست بدن دارند كه موجب تسكین دردهایی چون درد مفاصل می شود. فلفل را می توان به مرهم ها افزود و از آن برای آرام كردن دردهای عصبی و درد مفاصل استفاده كرد.
فلفل ها را به صورت خام یا پخته می توان مصرف كرد و آنها را به عنوان یك چاشنی به اغلب غذاها افزود. با این حال در اینجا كاربردی ساده برای آن پیشنهاد می كنیم.
ابتدا فر را با درجه حرارت ۲۲۰ درجه سانتی گراد روشن كنید تا گرم شود. كره را از دقایقی قبل در دمای اتاق قرار دهید تا كمی نرم شود و سپس با چنگال هم بزنید تا خوب نرم شود. فلفل ها را كه قبلاً خوب شسته اید ریز خرد كنید، فلفل، سیر، گشنیز، رنده پوست و آب لیمو را به كره اضافه كرده و هم بزنید تا كاملاً مخلوط شوند. این مخلوط را روی سطح خمیر بمالید و آن را در فر به مدت ۱۲ تا ۱۵ دقیقه یا تا زمانی كه خمیر پخته و طلایی شود بپزید. نان فلفلی آماده سرو است.

منبع : مجله صبح بخیر ایران