«نیکوکاری»، مد جدید هالیوود

● «نیکوکاری»، مد جدید هالیوود:
چند صباحی ست که بازار نیکوکاری و کمک به امور خیریه در بین ستارگان هالیوود بخصوص سوپراستارهای جوان تر، برای رسیدن به معروفیتی جهانی تر و البته بالاتر رفتن میزان دستمزدهایشان حسابی داغ شده است.
هرچند بعضی معتقدند که این کارها به وعی رقابت برای دست یافتن به شهرت بیشتر و در نهایت گرفتن دستمزد بیشتر است، اما بسیاری نیز معتقدند که این جریان هرچه هست، حتی اگر بخاطر خودنمایی باشد، بازهم از انجام ندادنش بهتر است و بالاخره در برابر شهرت و دستمزد بیشتر ستارگان، عده بسیاری از فقرا در جهان (بخصوص کودکان فقیر و بی سرپرست آفریقایی) می توانند طعم سواد، رفاه، امنیت و... را بچشند و چنانچه همین کار را نیز ستارگان هالیوودی انجام نمی دادند، سرنوشت همین تعداد از بچه های فقیر در کشورهای آفریقایی معلوم نبود که به کجا ختم می شد.
در واقع کسانیکه موافق این کارهای ستارگان هالیوود هستند، معتقدند که مهم نیست که نیت انها از انجام چنین کارهایی چیست، مهم اینست که آنها پولدارند و مقداری از این پول زیاد که ناشی از توزیع ناعادلانه ثروت در جهان است از این طریق و به دست خود این افراد به افراد فقیر داده می شود. در بین سوپراستارهای هالیوودی «آنجلینا جولی» و «براد پیت» بدون تردید از پیشگامان این بازار و اقدامات نیکوکارانه در هالیوود به حساب می آیند.
البته در بین این دو نفر، که اکنون زن و شوهر هستند، بخش عمده ای از امتیاز این رقابت را می توان به «آنجلینا جولی» داد، زیرا که او به نوعی آغازگر این جنبش در میان اهالی سینما بوده است.
سال گذشته، هنگامیکه «آنجلینا جولی»، سفیر نیکوکاری سازمان ملل برای پناهندگان در سطح جهانی در برنامه خبری «اندرسون کوپر» ظاهر شد، مبلغی بیش از پانصدهزار دلار در روز بیشتر به صندوق اعانه کمک به پناهندگان ریخته شد. از جمله آخرین اقدام نیکوکارانه این زوج هالیوودی، هدیه پنج میلیون دلاری «براد پیت» برای ساخت منازل مسکونی در شهر طوفان زده «نیواورلیان» می باشد.
«براد پیت» با فعالیت های پیگیر خود توانسته ۱۳ بنیاد نیکوکاری و چند تن از افراد ثروتمند را زیر یک سقف جمع و اقدام به ساختن ۱۵۰ خانه مسکونی «سبز» کند که طبق اصول و هماهنگ با شرایط محیط زیست ساخته می شود.
طبق طرح اخیر «براد پیت»، افراد ثروتمند و خیر می توانند هریک با در دست گرفتن مخارج ساختمان یکی از این خانه ها به بازسازی سریع تر آن کمک کرده و در انجام آن شخصا مشارکت داشته باشند. «اسکارلت جوهانسون»، دیگر مستعد ۲۳ ساله هالیوود که بخشی از زندگی خود را وقف پایان بخشیدن به گرسنگی و بی عدالتی در آفریقا کرده است، اخیرا از سفر ده روزه خود به مناطق مصیبت دیده هندوستان و سریلانکا و کمک به موسسه خیریه «اوکس فام» بازگشته است. او قرار است در همین ماه، یعنی فوریه، یکبار دیگر به همراه موسسه خیریه «اینترنشنال ریلیف » به آفریقا سفر کند. «ناتالی پورتمن»، بازیگر ۲۶ ساله نیز اغلب اوقات بیکاری خود را در روستاهای دورافتاده کور «اوگاندا»، «مکزیک» و «گواتمالا» می گذراند.
این بازیگر به کمک «فینکا»، یک سازمان خیریه کوچک، مبالغی را به عنوان قرض در اختیار زنان محتاج در این مناطق قرار می دهد تا به روند زندگی آنها و خانواده هایشان کمک کند.
«هیدن پانتیر»، بازیگر ۱۸ ساله فیلم «قهرمانان» نیز اخیرا به ژاپن پرواز کرد تا در تظاهرات علیه کشتن نهنگ ها به دست ماهیگیران این کشور شرکت کند. این برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن، معتقد است که نمی خواهد تنها یک چهره زیبا برروی پرده سینما باشد و می خواهد صدایی داشته باشد. همچنین «هیدن پانتیر»، هم چون دوست ندارد برای جلب توجه در هالیوود با لباس های نیمه عریان در محافل ظاهر شوید و می گوید که اهل این کارها نیست، تصمیم گرفته با سازمان محافظت از حیوانات آبزی همکاری کند، و متوجه شده که از این بابت توجه بیشتری به او و کارهایی که انجام می دهد، می شود. درسال های گذشته نیز هالیوود شاهد چنین فعالیت های نیکوکارانه ای از سوی هنرمندانی چون «باب هوپ»، «دنی کی» و «ادری هیپورن» بوده است.
اشاره دوم; خودکشی در چت روم های اینترنتی: طی یک سال ونیم اخیر و به دلیل چهار مورد اقدام به خودکشی در یکی از شهر های بلژیک، سیزده مورد اقدام به خودکشی در یکی از شهرهای انگلستان و دو مورد اقدام به خودکشی در یکی از شهرهای هلند که همه قربانیان آنها، نوجوانان ۱۵ تا ۱۷ ساله ای بوده اند که به گفته خانواده و اطرافیان شان، معتاد چت کردن در اینترنت بوده اند، پلیس انگلیس را برآن داشته تا دست به تحقیقات گسترده ای پیرامون این خودکشی ها بزند.
در سیزده مورد اقدام به خودکشی این نوجوانان در انگلستان، که همگی خود را حلق آویز کرده اند، همه آنها ساکن یک شهر بوده و همدیگر را می شناختند و حتی برخی از آنها با هم دوست نزدیک بوده اند. به گفته پلیس بریتانیا آنها روی یک سایت دوستیابی از طریق چت کردن، با هم پیمان خودکشی بسته اند. اکنون پلیس تلاش می کند رابطه احتمالی میان این خودکشی ها و اینترنت را دریابد. روانکاوان، روانشناسان و روانپزشکان، این نظر که گفتگو در اینترنت، به تنهایی می تواند عامل سرایت عقاید مرگبار باشد را رد می کنند.
به اعتقاد آنها اقدام به خودکشی همواره پدیده ای رایج نزد نوجوانان بوده، تنها با این تفاوت که قبلا پیمان خودکشی در قالب کلام، بیان می شد و امروزه این نوع پیمان ها در اینترنت نوشته می شود. با این حال خطر سرایت وجود دارد و نباید آن را نادیده گرفت، بخصوص نزد نوجوانانی که روحیات حساسی دارند و از درجه آسیب پذیری بیشتری برخوردارند. اما آیا چت کردن در اینترنت را می توان عامل سرایت تمایلات مرگبار و بستن پیمان های خودکشی دانست؟
براستی اینترنت نوجوانان را به خودکشی ترغیب می کند؟ تاکنون هیچ کارشناسانی، حتی در پی اتفاقاتی نظیر آنچه در انگلستان رخ داده، جرات چنین ادعایی را نداشته است. یک روانکاو معتقد است; «خودکشی های مسری در میان نوجوانان پدیده ای است که ۱۵۰ سال پیش شناخته شده است. کارشناسان می گویند در اکثر موارد قادر به درک دلایلی که شخص را به این اقدام سوق داده، نیستند. برخی از آنان معتقدند که دستیابی به شهرت پس از مرگ، می تواند عامل بروز این نوع از اقدامات نزد نوجوانان باشد. اقدام به خودکشی بین نوجوانان پدیده ای رایج است و حدودا از هر یکصدهزار نوجوان، ۵۵ نفر دست به چنین عملی می زنند.
در مقابل بین افراد بالغ این رقم ۳۵ مورد در هر یکصدهزار نفر است. با این وجود اقدام به خودکشی نزد نوجوانان کمتر از افراد بالغ موجب مرگ می شود.» به اعتقاد روانپزشکان، برقراری ارتباط از طریق چت کردن، به نوجوانان این امکان را می دهد آسان تر از مسایل شخصی خود صحبت کنند، چراکه پشت نمایشگر کامپیوتر احساس امنیت بیشتری کرده و هربار که اراده کنند می توانند به ارتباط با طرف مقابل پایان دهند و به همین دلیل در اینترنت به راحتی می شود از افکار مرگبار سخن گفت. به نظر آنها مشخص نیست که صرف نوشتن اینگونه افکار عامل اصلی اقدام به خودکشی باشد.
آنها همچنین می گویند داشتن وبلاگ به نوجوانان امکان می دهد درهای دنیای خود را به سوی دیگران بگشاید. از طرفی دیگر در کشورهای آسیایی نیز، خودکشی از طریق اینترنت بسیار رواج یافته است. طی ۲۵ سال گذشته، کره جنوبی که زمانی کم ترین میزان خودکشی را داشته، اینک بیشترین درصد خودکشی را دارد و بسیاری از آنها حاصل همفکری اینترنتی با افراد دیگر است. سال ۲۰۰۵ در ژاپن، ۳۴ مورد خودکشی در پی آشنایی افراد روی اینترنت صورت گرفته و این آمار در بین جوانان زیر بیست سال در حال افزایش است. به گفته کارشناسان; «پیمان بستن برای خودکشی، نوعی تضمین برای افرادی است که از تنها مردن در هراسند.»
اشاره سوم; ایجاد امنیت ملی با حفظ محیط زیست: همیشه در طول تاریخ فعالیت های بشری دامن گیر نوعی از مشکلات زیست محیطی بوده است. اما آنچه بیشتر توجهات را به خود معطوف کرده تاثیرات مدرنیته و انقلاب صنعتی بر محیط زیست بوده است. عوامل اقتصادی مختلفی همچون رشد جمعیت که مصرف و تقاضا را بالا می برد، تولید و فناوری از جمله عواملی بوده که در محیط زیست ما تاثیر گذشته است. درباره شهرها اصولا باید در ساخت وساز شهری یک نوع هارمونی حاکم باشد که شهروند احساس آرامش کند اما متاسفانه ما در ایران هیچ نظام خاصی در این زمینه نداریم.
تخریب محیط زیست سلامت و بهداشت فیزیکی و روانی یک جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. وقتی از امنیت ملی بحث می شود باید محیط زیست را به عنوان یک عامل در نظر گرفت. دولتی که می خواهد توسعه پیدا کند برای اینکه بتواند موانع را پشت سر بگذارد و به اهدافش برسد نیازمند این است که به هر وسیله ای که می تواند اهدافش را پیش ببرد. در حال حاضر تنها تلاش می شود که از منابع استفاده شود بدون اینکه تلاشی برای حفظ منبع صورت گیرد.
دولت ها در کشورهای در حال توسعه نمی توانند جلو تخریب محیط زیست را بگیرند و این شرایط زمانی که خود دولت تصدی گری اقتصاد را بر عهده داشته باشد و بخش خصوصی کمرنگ تر باشد بر مشکلات می افزاید و اصلاح دولت نیازمند زمان بسیار پیچیده بوده و در برخی موارد ناممکن است. در کشورهای در حال توسعه اکثر دولت ها اولویت اصلی را رسیدن به توسعه می دانند و موضوع محیط زیست آنقدر برایشان مهم نیست اما آیا می توان به توسعه ای دست یافت که در آن تخریب محیط زیست باشد. دولت های توسعه گرا به طور معمول در فعالیت های اقتصاد ی خود برای محیط زیست ارزش گذاری نمی کنند و آن را وارد عوامل تولید نمی کنند و تصور اینست که محیط زیست یک منبع آسان است که در خدمت بشر است.

منبع : روزنامه ابتکار