اختلالات حس شنوایی

اختلال در هر قسمت گوش ممکن است سبب نقص شنوايى اندک تا کرى کامل گردد اين اختلالات به سه دسته عمده تقسيم مى‌شوند.

- اختلالات گوش خارجى:

مجراى خارجى گوش، راه انتقال صوت به گوش ميانى است هرگاه اين مجرا به‌وسيله جسم خارجى و يا جرم فراوان بسته شود، انتقال صوت به اشکال انجام مى‌گيرد و نقص شنوايى ايجاد مى‌شود.

- اختلالات گوش ميانى:

علايمى که بيمار مبتلا به اختلال گوش ميانى از آن شکايت دارد عبارتند از: نقص شنوايي، احساس سنگينى در گوش، وزوز گوش و بالاخره سرگيجه.

يکى از اختلالات شايع گوش ميانى به‌ويژه در کودکان، التهاب گوش ميانى است و بيمار مبتلا هميشه به يک يا چند علت ذکر شده در بالا مراجعه مى‌نمايد. التهاب گوش ميانى بيشتر به علت عفونت باکتريايى يا ويروسى گوش ميانى ايجاد مى‌شود و معمولاً به‌دنبال سرماخوردگى و عفونت مجراى تنفسى فوقانى 'از ابتداى بينى تا ابتداى ناي' به‌وجود مى‌آيد.

سرماخوردگى و عفونت مجراى تنفسى فوقانى از راه حلق به مجراى استاش مى‌رسد و از طريق اين مجرا به گوش ميانى سرايت مى‌کند. گاهى عفونت گوش ميانى سبب تجمع مايع در آن مى‌شود و فشار مايع، پرده صماخ را به‌ خارج برآمده مى‌کند. اين حالت نه تنها از شنوايى مى‌کاهد بلکه درد نيز ايجاد مى‌کند. اگر بيمارى به موقع درمان نشود بعد از مدت کوتاهي، پرده صماخ سوراخ شده و چرک از مجراى گوش خارجى به بيرون جريان مى‌يابد و به‌اصطلاح گوش چرک مى‌کند. چنان‌چه عفونت گوش ميانى را درمان نکنند، عفونت مزمن شده، سبب چسبندگى استخوان‌هاى گوش ميانى مى‌گردد. در نتيجه، نرمى حرکات مفصل‌هاى استخوان‌ها از بين مى‌رود و نقص شنوايى ايجاد مى‌شود. سوراخ شدن پرده صماخ نيز سبب کاهش شنوايى مى‌گردد.

- اختلالات گوش داخلى:

گوش داخلى بر عکس گوش ميانى به‌ندرت دچار التهاب مى‌شود. التهاب در گوش داخلى سبب اختلال انتقال صوت از راه پرى‌لنف و اختلال ياخته‌هاى شنوايى اندام کورتى مى‌شود و نقص شنوايى ايجاد مى‌کند موارد معدودى از نقص شنوايى به‌علت ناهنجارى‌هاى مادرزادى و تومورهاى گوش داخلى گزارش شده است.