شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

در سایه‌ی غم شکست روزم


در سایه‌ی غم شکست روزم    خورشید سیاه شد ز سوزم
از دود جگر سلاح کردم    تا کین دل از فلک بتوزم
تنها همه شب من و چراغی    مونس شده تا بگاه روزم
گاهی بکشم به آه سردش    گاه از تف سینه برفروزم
یک اهل نماند پس چرا چشم    زین پرده در آن فرو ندوزم
خاقانی دل شکسته‌ام، باش    تا عمر چه بردهد هنوزم


همچنین مشاهده کنید