ایمن‌سازی دیابتی‌ها

على‌رغم عقيده عمومي، واکسيناسيون در بچه‌هاى ديابتى بايستى به‌طور منظم انجام شود. در اهميت واکسيناسيون معمولى نيازى به توجيه بيشتر وجود ندارد. همه معتقد هستند که بيمارى‌هاى عفونى در ديابتى‌ها نسبتاً شايع است. به‌علاوه، مشخص شده است که بيشتر بيمارى‌هاى ايجاد شده توسط ويروس‌ها هيچ‌گونه درمان اختصاصى ندارد و يک خطر جدى براى بچه ديابتيک مى‌باشد. آخر اينکه در حضور ديابت درمان بعضى بيمارى‌هاى قابل سرايت مشکل‌تر مى‌باشد.

مطالعات انجام شده برروى ديابتى‌هاى واکسينه شده نشان مى‌دهد که قابليت ايمنى اين افراد به‌اندازه افراد نرمال مى‌باشد. هيچ‌يک از تحقيقات انجام شده، شکست جدى مشخص براى کسب ايمنى فعال در اشخاص ديابتى را نشان نداده است.

کليه متخصصان ديابت معتقد هستند که بچه‌هاى ديابتى بايد واکسينه شوند به شرط اينکه بيمارى به‌خوبى تحت کنترل باشد، سلامتى عمومى رضايت‌بخش باشد و گليکوزورى روزانه حداقل بوده، ادرار کردن مريض طبيعى وکتون در ادرار وجود داشته باشد.

مطالعات مختلف نشان مى‌دهند که واکسيناسيون ديفتري، کزاز، سياه‌سرفه، فلج اطفال، سرخک و سل در بچه‌هاى ديابتى که به‌خوبى کنترل مى‌شوند، مؤثر بوده و خيلى خوب تحمل مى‌شوند.

پاچ و هازارد در فرانسه و واتکينز در انگلستان، تأکيد کردند که ضمن اپيدم‌هاى آنفلوآنزا عوارض مربوط به هيپوگليسمى شايع‌تر است. آنها ايمن‌سازى روتين بر عليه آنفلوآنزا را براى پيشگيرى از چنين عوارضى در کليه اشخاص ديابتى توصيه مى‌کنند.

عفونت‌هاى پنوموکوکى در ديابتى‌هاى کنترل شده نسبت به افراد سالم شايع‌تر نمى‌باشد. در حالى‌که وايت هاوسن ادعا مى‌کند که عفونت‌هاى پنوموکوکى در ديابتى‌ها نادر است، وينترباوم شيوع آنها را حدود ۵/۲ برابر بيشتر از افراد کنترل نرمال تخمين مى‌زند.

موضوع واضح اين است که عفونت‌هاى پنوموکوکى خطر مرگ را در ديابتى‌ها را بدون کتواسيدوز افزايش مى‌دهند. آستريان اين خطر را حدود ۱۷% در حالى‌که مافسن آن‌را ۴۲% تخمين مى‌زند اين دو نشريه از بين ۳۳ نفر ديابتى با عفونت پنوموکوکى ۱۱ مورد مرگ را گزارش مى‌کند. مطالعات انجام شده توسط آستريان، مافسن فريدمن و بين نشان داده است که واکسيناسيون کاملاً بى‌ضرر بوده و تغييرات سرمى نسبت به گروه کنترل قابل مقايسه است.

واکسيناسيون تيفوئيد - پاراتيفوئيد براى ديابتى‌ها غيرمفيد و خطرناک مى‌باشد.