روند زمانی

بيمارى وَبا بيشتر در مناطق گرمسيرى و بخصوص در آب‌وهواى مرطوب يافت مى‌شود و بيشتر در اين مناطق بصورت بومى (آندميک) بروز مى‌نمايد، ولى شيوع بيمارى بيش از آنکه به فصل و آب‌وهواى خاصى مربوط باشد، در ارتباط با ازدحام جمعيت، نامناسب بودن وضع بهداشت و آلودگى آب‌ها مى‌باشد. (نمودار توزيع بيمارى در همه‌گيرى‌ وباى سال ۱۳۶۷ کرمانشاه را برحسب فصلهاى سال) کرمانشاه، در سال ۱۳۶۷ به‌عنوان يک منطقهٔ غيربومى وبا مطرح بود و اين بيمارى در آن سال بصورت همه‌گير (اپيدمي) حادث گرديد.

در کلکتهٔ هندوستان شيوع بيمارى دوبار در سال به اوج شدت خود مى‌رسد، يکبار در ارديبهشت‌ماه و بارديگر در آبان‌ماه. درحالى که در ماه‌هاى بهمن و اسفند از شيوع بسيار کمترى برخوردار است. درضمن همه‌گيرى‌هاى بيمارى با دما، بيشتر از بارندگى ارتباط دارد ولى در فيليپين، اپيدمى‌هاى بيمارى بيشتر درارتباط با بارندگى است. همچنين در کُره، يک همه‌گيرى طى سردترين ماه‌هاى سال رخ داده است.

شايان ذکر است که اين بيمارى در بسيارى از کشورها با آب‌وهواى مختلف، منتشر شده و انتشار آن ارتباط نزديکى با فصل و آب‌وهواى بخصوصى نداشته است. درضمن در مناطق گرمسيرى وضع بهداشتى مطلوبى وجود ندارد و ازدحام جمعيت نيز چشم‌گير مى‌باشد و همين عوامل، باعث بقاء ويبريوکلرا و بومى‌شدن وبا در اين مناطق گرديده است، نه آب و هواى گرم و فصول مختلف سال.