اقدامات لازم

پيشگيرى

قند خون را تنظيم و کنترل نمائيد. ثابت شده که کنترل سفت و سخت قند خون در کنترل و پيشگيرى از عوارض طولانى مدت ديابت مؤثر است. در صورتى‌که چاق هستيد، وزن اضافى خود را کاهش دهيد و اگر ورزش نمى‌کنيد، آن را آغاز نمائيد. در صورتى‌که رژيم غذائى شما متعادل نيست، با يک متخصص تغذيه مشورت کنيد و از يک برنامهٔ غذائى مناسب با شيوهٔ زندگى خود پيروى نمائيد.

تشخيص

تشخيص ديابت براساس اندازه‌گيرى قند خون ۱۲۶ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر يا بيشتر پس از ناشتاى شبانه، حداقل دوبار، يا ميزان قند خون اتفاقى ۲۰۰ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر يا بيشتر همراه با نشانه‌هاى ديابت، حداقل يک‌بار در طى ۲ ساعت اول پس از خوردن ۷۵ گرم گلوکز و قند خون ۲۰۰ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر يا بيشتر دو ساعت پس از خوردن آن مقدار استوار است. تست‌هاى آزمايشگاهى نظير شناسائى پپتيد -C، هموگلوبين A1-C و مقادير کتون اغلب براى تشخيص و کنترل مناسب ديابت لازم هستند.

رژيم غذائى

در بيماران ديابتى ميزان کالرى مصرفى در حدى باشد که وزن ايده‌آل بدن حفظ شود. اين ميزان معمولاً حول و حوش ۲۵۰۰-۲۰۰۰ کالرى مى‌باشد. بسيارى از بيماران مبتلاء به ديابت نوع ۲ که چاق هستند، نبايد کالرى مصرفى روزانهٔ خود را به کمتر از ۱۲۰۰ تقليل دهند. در غير اين صورت ممکن است هيپوگليسمي، تحليل تودهٔ عضلانى و کمبود ويتامين و مواد معدنى عارض شود. رژيم غذائى و داروها به تنهائى براى درمان ديابت کافى نيستند و بايد ورزش را به برنامهٔ فوق افزود.

يک رژيم غذائى براى کنترل نوسانات گلوکز خون توصيه مى‌شود که در آن بر مصرف کربوهيدرات‌هاى پيچيده نظير سبزيجات، حبوبات و مواد نشاسته‌اى و کربوهيدرات‌هاى ساده مثل ميوه تأکيد مى‌شود. از مصرف ساير کربوهيدرات‌هاى ساده مثل شيرينى و کلوچه بايد اجتناب نمود، چون مى‌توانند باعث افزايش سريع قند خون شوند. رژيم‌هاى پُرچربى و پُرپروتئين امروزه توصيه نمى‌گردند. در رژيم‌هاى غذائى مطلوب، ۲۰-۱۰% کالرى از پروتئين ۶۰-۵۰% کالرى از کربوهيدرات و کمتر از ۳۰% کالرى از چربى‌ها (که از اين ميان کمتر از ۱۰% آن از نوع چربى اشباع شده باشد) تأمين مى‌شوند. ممکن است براى آموزش بيمار، ارجاع به يک متخصص تغذيهٔ بالينى ضرورت يابد.