زیگلینده |
موتیف والهالا، |
آتش چشمانت، پیش از این نیز |
Deines Auges Glut ergl?nzte |
با هورنها |
شعله در جانم افکنده: |
: mir Schon |
و سپس با |
آن پیرمرد نیز، هنگامیکه تسلائی |
,so blichte der Greis grüssend |
زهیها، PP. |
بر غم و اندوهم آورد، چنین به من |
auf mich als der Traurigen |
|
چشم دوخته بود. |
. Trost er gab |
|
از آن نگاه فرزندش او را شناخت، |
,An dem Blick erkannt´ihn sein Kind |
|
حتی میخواستم بهنام صدایش زنم. |
!Schon wollt´ ich beim Namen ihn nennen |
سکوت |
|
|
|
آیا نامت بهراستی محنتزده است؟ |
?Wehwalt heisst du fürwahr |
|
زیگموند |
|
از زمانیکه تو به من دل بستهای |
Nicht heiss ich so, |
|
دیگر نامم این نیست. |
:seit du mich liebst |
|
حال، سرشار از نابترین وجدم. |
!nun walt ich der hehrsten Wonnen |
|
زیگلینده |
|
'آسوده' که شاید نه، شاد میشوی |
Und Friedmund darfst du froh |
|
اگر نامی بر تو گذاشته شود؟ |
?dich nicht nennen |
|
زیگموند |
|
نامی را که دوست داری |
Nanne mihc du, wie du liebst, |
|
بر من بگذار |
dass ich heisse |
|
نامم را از تو میگیرم. |
!Den Namen nehm ich von dir |
|
زیگلینده |
|
اما آیا تو هم مثل پدرت گرگ |
Doch nanntest du Wolfe |
|
نامیده میشدی؟ |
?den Vater |
|
زیگموند |
|
او برای روباهان ترسو و پست گرگ بود! |
!Ein Wolf war er feigen Füchsen |
|
اما آنکه چشمان پُرغرورش، |
Doch dem so stolz strahlte das Auge |
|
چون چشمان تو درخششی پُرشکوه دارد، |
Wie Herrliche,hehr dir es strahlt |
|
در شگفت میشوی که بدانی |
der war: |
|
'والسا' نام داشت. |
Wälse genannt |
|
زیگلینده |
|
اگر 'والسا' پدرت باشد |
War Wäles dein Vater, |
|
و تو یک 'والسونگ' باشی، |
.und bist du ein Wälsung |
|
برای تو بوده که شمشیرش را در |
Stiess er fur dich sein Schwert |
|
دوخت فرو برده - |
in den Stamm |
|
پس بگذار تو را به نامی که |
So lass mich dich heissen |
|
دوست دارم بخوانم: |
:wie ich liebe |
|
زیگموند (پیروز): تو را چنین مینامم. |
!Siegmund: so nenn ich dich |
|
زیگموند |
|
زیگموند نامیده شدم و زیگموند هستم، |
!Siegmund heiss ich und Siegmund bin ich |
|
بگذار این شمشیر، که بیهراس بر آن |
!Bezeug es dies Schwert, |
|
دست نهادهام، گواه باشد. |
!das zaglos ich halte |
|
والسا در نهایت اندوه و پریشانی، |
Wälse verhiess mir,in hِchster Not |
|
نویدم داد که روزی آن را خواهم یافت، |
Fänd ´ich es eins: |
|
و اکنون در دستهای من است. |
ich fasss en nun |
|
ای مقدسترین پریشانی ژرف عشق، |
.Heiligster Minne höchste Not |
|
تمنای سوزان عشق، |
Sehnender Liebe sehrende Not |
|
در سینهام درخشان بگداز، |
brennt mir hell in der Brust. |
|
برانگیز مرا به کردار و به مرگ. |
:dr?ngt zu Tat und Tod |
|
پرش های آوازی |
تو را نوتونگ مینامم، |
Notung! Notung! so nenn ich dich |
و پایین رونده
|
ای شمشیر. |
Schwert |
به فاصله اکتاو |
نوتونگ، نوتونگ ای تیغ گرانبهاء |
Notung! Notung! neidlicher Stahl |
|
بُرندگی خود را بنما: |
Zeig deiner Sch?rfe Schneidenden Zahn |
|
از نیامت درآ، در دستانم بیا! |
!heraus aus der Scheide zu mir |
|
موتیف شمشیر، |
(با تلاشی نیرومندانه، شمشیر را از درخت بیرون میکشد و به زیگلینده که مبهوت و شاد است نشان میدهد). |
ترومپتها، ff، |