زمان‌گیری برنامه

اگر چه يک برنامهٔ مدار بسته (برنامه‌اى که ضبط مى‌شود اما در همان لحظه پخش نمى‌شود) فقط به زمان‌بندى کلى نياز داد اما يک برنامهٔ زنده يا پخش مستقيم به زمان دقيق و مشخص وابسته است. اگر برنامه‌اى بيش از زمان تعيين‌شده طول بکشد باعث بروز مشکلاتى در روند برنامه‌هاى بعدى مى‌شود. در برنامه‌هاى زنده‌اى که از منابع تصويرى متعدد استفاده مى‌شود، زمان‌بندى دقيق مواد تصويرى ضرورى است.

يک تصويرنامه را مى‌توان با خواندن و سنجش زمان مکث‌ها، رويدادها و ميان‌نماها به‌طور کلى زمان‌بندى کرد. بسيارى از تصويرنامه‌ها را مى‌توان با احتساب هر صفحه ــ‌يک دقيقه‌ــ زمان‌بندى کرد. در خلال تمرين، هر بخش يا صحنه، زمان‌گيرى شده و در انتها براى مناسبت با نوع برنامه و مدت زمان موردنظر تنظيم مى‌شود.

- زمان‌گيرى متناوب :

هنگامى که به هر دليلى تمرين متوقف مى‌شود، ساعت زمان‌گير نيز بايد در نظر گرفته شود. معمولاً بعد از رفع اشکال تمرين با شروع به‌کار مجدد ساعت زمان‌گير دنبال مى‌شود. معمولاً در تدوين برنامه از رمزهاى زمانى موجود در دستگاه تدوين نوار ويدئو استفاده مى‌شود و براى اين منظور از يادداشت‌هاى زمانى دستيار کارگردان استفاده مى‌شود.

- کوتاه‌کردن ميان‌نماها :

يک برنامهٔ زنده به زمان‌گيرى مداوم احتياج دارد تا از هر گونه اضافه زمان يا کمبود وقت اجتناب شود. اگر يک بخش از برنامه بيش از حد تعيين شده طول بکشد بايد بخش‌هاى ديگر را کوتاه کرد. اگر از ميان‌نماها (فيلم يا نوار ويدئو) در برنامه استفاده مى‌شود زمان و مقاطع شروع و اتمام آن بايد به‌دقت مشخص شود. با اين وجود، اين‌گونه مواد تصويرى از انعطاف کمى برخوردار هستند؛ به‌ويژه اگر با گفتار همراه باشند. مى‌توان آنها را با حذف شروع يا پايان آنها کوتاه يا اينکه آنها را به‌طور کلى حذف کرد.

براى سادگى عمل هنگام استفاده از مواد تصويرى (ميان‌نما) در برنامه بايد مقاطع برش به آنها و بازگشت به برنامهٔ اصلى به دقت تعيين شود.

- زمان‌گيرى معکوس :

براى اطمينان از اينکه موسيقى پخش شده دقيقاً در زمان اتمام برنامه پايان مى‌گيرد، موسيقى را در يک مقطع مشخص تا انتهاى آن زمان‌گيرى کنيد (به‌طور مثال، يک دقيقه و ۳۵ ثانيه). هنگام استفاده، موسيقى از آن مقطع يعنى محل يک دقيقه و ۳۵ ثانيه شروع شده و با پايان برنامه خاتمه مى‌يابد.