دوش تا صبح یار در بر بود

دوش تا صبح یار در بر بود		غم هجران چو حلقه بر در بود
دست من بود و گردنش همه شب		دی همه روز اگرچه بر سر بود
با بر همچو سیم ساده‌ی او		کارم از عشق چون زربر بود
گرچه شبهای وصل بود خوشم		شب دوشین ز شکل دیگر بود
یا من از عشق زارتر بودم		یا ز هر شب رخش نکوتر بود
کس نداند که آن چه طالع بود		من ندانم که آن چه اختر بود
از فلک تا که صبح روی نمود		انوری با فلک برابر بود