استرس‌زاهای محیطی

استرس‌زاى محيطى عبارت از يک عنصر فيزيکى است که، به‌علت تهديدآميز بودن، واکنش عاطفى منفى ايجاد مى‌کند. برخى استرس‌زاهاى محيطى به راحتى قابل درک است، مثل سر و صدا و گرماى زياد. برخى ديگر مبهم است يا تنها در بلندمدت آثار آنها احساس مى‌شود، مثل آلودگى هوا و اثر گل‌خانه‌اى.

گرما

رابطه بين رفتار اجتماعى و گرماى شديد، با مطالعات همبستگى آشکار شده است. مثلاً، (آندرسون Anderson (۱۹۸۴، نشان داده است که بين تعداد کشته‌شدگان و خشونت‌ها، از يک طرف، و تعداد روزهاى بسيار گرم شهر هوستون Hoston آمريکا، از طرف ديگر، همبستگى وجود دارد. پژوهشگران ديگر نيز، بين گرما و رفتار پرخاشگرانهٔ بازيکنان بيسبال رابطه پيدا کرده‌اند (ريفمن Rifman و ديگران، ۱۹۹۱). (شکل رابطه بين گرما و پرخاش بازيکنان بيسبال). طبق تحقيقات، دانشجويانى که به بازى‌هاى خشونت‌آميز کامپيوترى مشغول مى‌شوند، وقتى هوا گرم مى‌شود، دشمنانه برخورد مى‌کنند و بالاخره گروه ديگرى از پژوهشگران (کنريک Kenrick و ديگران، ۱۹۸۶)، بين رطوبت هوا و رفتار رانندگان رابطه ديده‌اند. وقتى شاخص رطوبت بالا است، رانندگان در صورتى‌که رانندهٔ جلوي، به محض سبز شدن چراغ حرکت نکند، خيلى زود به‌مدت طولانى و به تعداد زياد بوق مى‌زنند.