منیـزیوم

منیزیم معدنی برای قلب، عضله و كلیه مهم و مفید است. این ماده قسمتی از دندان و استخوان شما را می سازد. مهمتر از همه، این ماده آنزیم ها را فعال می كند، به شما انرژی می دهد و به كاركردن بهتر بدن كمك می كند. این ماده همچنین استرس، افسردگی و بیخوابی را كاهش می دهد. ویتامین "ب-۶" به جذب منیزیوم مورد نیاز كمك می كند و با منیزیوم در بسیاری از كارها همكاری می كند. منیزیم در بسیاری از غذاها قابل دسترس است. اگرچه بسیاری از مردم در ایالات متحده منیزیم كافی از رژیم غذایی شان دریافت نمی كنند. قرص های مغذی تنها می تواند به شما مقدار منیزیم دریافتی را نشان دهد. دانشمندان روشهای مختلفی برای مشخص كردن میزان منیزیم غذاهای متفاوت پیدا كرده اند. علاوه بر این بسیاری از غذاها به طور كامل تجزیه نشده اند.
بیماریهای طبی مشخصی تعادل منیزیم بدن را بهم می زند. برای مثال همراه با استفراغ یا اسهال می تواند منجر به كمبود منیزیم به طور موقتی شود. بیماریهای معده و روده، دیابت. التهاب پانكراس، عملكرد بد كلیه و داروهای دیورتیك (ادرار آور) می تواند باعث كمبود طولانی مدت منیزیم شود. اگر مبتلا به یكی از بیماریهای ذكر شده هستید برای منیزیم مورد نیاز مصرفی تان، با پزشك معالج مشورت كنید.
● موارد استفاده
▪ مصرف كافی منیزیم می تواند در موارد زیر به شما كمك كند:
جلوگیری از سخت شدن شریان ها (تصلب شرایی)
جلوگیری از حمله و سكته قلبی
كاهش فشار خون
كاهش سطح كلسترول و تری كلیسرید خون
تصحیح بی نظمی های ضربان قلب
توقف حملهٔ حاد آسم
كاهش میزان نیاز به انسولین در صورت دیابتی بودن
جلوگیری از تشكیل سنگ كلیه
درمان بیماری كرون
درمان سر و صدای ناشی از كاهش شنوایی
بهبود بینایی در صورت داشتن گلوكوما
كاهش گرفتگی عضله، تحریك پذیری، خستگی، افسردگی و احتباس مایع مرتبط باقاعدگی
جلوگیری از عوارض جدی حاملگی نظیر پره اكلامپسی و اكلامپسی
نگهداری و تجدید سطح انرژی طبیعی بدن
بهبود وضعیت خواب
كاهش اضطراب و افسردگی
كاهش عوارض و اثرات استرس
● منابع غذایی
غنی ترین منبع منیزیم شامل (TOFU)، آجیل (بادام، پسته، گردوی سیاه، ...) تخم كدو، بادام زمینی، برگ سبر سبزیجات، غلات، گندم، آرد سویا و ملاس ....
منابع خوب دیگر برای منیزیم آرد گندم، آرد جو، چغندر سبز، اسفناج، خرده گندم، حبوبات، جودوسر، موز، سیب زمینی (با پوست)، پسته. همچنین می توانید منیزیم را از بسیاری گیاهان گونه های علف ها و جلبك ها به دست آوری. برای مثال: جلبك آگار، گشنیز، شوید، دانه غلات، شاه پسند، خردل خشك، ریحان، پودر كاكائو، تخم رازیانه، مرزه، تخم زیره، تخم ترخون، تخم مرزنجوش و تخم خشخاش.
● اشكال دیگر
منیزیم به اشكال مختلف در دسترس است. بهترین فرم آن به صورت "قابل حل" عرضه میشود، كه بدن راحتتر منیزیم این تركیب را جذب می كند. این تركیبات قابل حل به صورت كپسول ژلاتینی است. مكمل های توصیه شده منیزیم شامل سیترات منیزیم، گلوكونات منیزیم و لاكتات منیزیم است.
دیگر منابع هم خانوادهٔ منیزیم شامل شیر منیزیم (هیدروكید منیزیم) كه اغلب به عنوان یك ملین یا آنتی اسید استفاده میشود، نمكهای "ایپوم" (سولفات منیزیم) كه به عنوان یك ملین یا تقویت كننده استفاده می شود و یا به وان حمام اضافه میشود. بعضی از اشكال منیزیم از طریق پوست قابل جذب است.
● نحوه مصرف
شما باید مقدار كمی از منیزیم را در روز با یك لیوان پر از آب مصرف كنید (تا باعث اسهال نشود) مقادیر توصیه شده روزانه به شرح زیر است:
مردان بزرگسال بین ۱۹ تا ۳۴ سالگی: ۴۰۰ میلی گرم بعد از ۳۰ سالگی: ۴۲۰ میلی گرم
زنان بزرگسال بین ۱۹ تا ۳۴ سال: ۳۱۰ میلی گرم بالاتر از ۳۰ سال ۳۲۰ میلی گرم
پسران در سن ۱۴ تا ۱۸ سال: ۴۱۰ میلی گرم
دختران در سن ۱۴ تا ۱۸ سال: ۳۶۰ میلی گرم
بچه ها در سن ۹ تا ۱۳ سال: ۲۴۰ میل گرم، بچه ها در سن ۴ تا ۸ سال ۱۳۰ میلی گرم و بچه های سن ۱ تا ۳ سال: ۸۰ میلی گرم.
‌● موارد احتیاط
اگر بیماری شدید كلیوی یا قلبی دارید بدون مشورت پزشك از مكمل های منیزیم استفاده نكنید.
مصرف بیش از حد شیر منیزیم (به عنوان مسهل یا آنتی اسید) یا نمكهای ایپسوم (به عنوان مسهل یا تقویت كننده) باعث می شود كه شما مقادیر زیادی منیزیم هضم كنید، مخصوصاً اگر مشكل كلیوی داشته باشید. مصرف زیاد منیزیم باعث ایجاد مشكلات جدی برای سلامتی و حتی مرگ می شود.
● تداخل های احتمالی
بعضی از غذاها، نوشیدنی ها و داروها، باعث از دست دادن منیزیم توسط بدن میشود.
سدیم (نمك)، كافئین، الكل، فیبر، ریبوفلاوین به میزان زیاد، انسولین دیورتیك ها (ادرارآور) و دیجیتال ها میباشد.
بعضی از غذاها، نوشیدنی ها و داروها، بدن را برای مصرف منیزیم مورد نیاز با مشكل و سختی روبرو می كند. اینها شامل كلسیم، آهن، منگنز، فسفر. روی و چربی است.

منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار