|
|
|
برنامههاى کلان به برنامههايى اطلاق مىشود که معمولاً جامع است و در تمام کشور بايد اجراء شود؛ مثل برنامهريزى آموزش و پرورش ايران در بيست سال آينده.
|
|
|
برنامههاى خرد بيشتر به برنامهريزى ويژه در سطح محلى و مؤسسهاى گفته مىشود؛ مثلاً، برنامهريزى دانشگاه مشهد.
|
|
| برنامههاى ملى (national)
|
|
برنامههاى ملى به برنامههايى گفته مىشود که در تمام کشور اجراء مىشود. برنامههاى ملى ممکن است جنبهٔ جامع داشته باشد؛ مثل برنامههاى پنجسالهٔ آموزش و پرورش در کشور. يا آنکه متوجه بخش ويژهاى باشد، چون برنامهٔ تربيت معلم در کشور.
|
|
|
برنامههاى محلى شامل برنامههايى است که يک استان، شهرستان، يا تقسيمات ديگر منطقهاى و کشورى تهيه و تنظيم مىشود. برنامههاى محلى مىتواند از نوع جامع باشد، چون برنامهٔ آموزش و پرورش خراسان؛ يا از نوع ويژه باشد، چون تعليمات فنى و حرفهاى يزد.
|
|
| برنامههاى جامع (comprechensive)
|
|
برنامههاى جامع به برنامههايى گفته مىشود که تمام عوامل و عناصر و اجزاى يک واحد آموزش و پرورش را در برگيرد. برنامههاى جامع مىتواند در سطح ملى باشد، چون برنامهريزى آموزش و پرورش ابتدايى کشور؛ يا آنکه در سطح ملى يا مؤسسهاى باشد، چون برنامهٔ جامع دانشگاه تربيت معلم.
|
|
| برنامهريزى ويژه (special)
|
|
برنامهريزى ويژه به تهيه برنامههايى گفته مىشود که بخشهاى ويژەاى از آموزش و پرورش و فعاليتهاى آن را در برگيرد؛ چون:
|
|
۱. برنامهريزى مديريت و سازمان آموزش و پرورش، در کشور، استان، شهرستان، دانشگاه، دبيرستان، بخش، و غيره.
|
|
۲. برنامهريزى تربيت معلم دانشگاهي، دبيرستاني، ابتدايي، کودکستاني، فنى و حرفهاي، و غيره.
|
|
۳. برنامهريزى ساختمانها و تأسيسات آموزشي.
|
|
۴. برنامهريزى وسايل و تجهيزات آموزشي، کتابهاى درسى و امثال آنها.
|
|
۵. برنامهريزى تعليمات فنى و حرفهاي، در سطح نيمه ماهر، ماهر، تکنسين، مهندس و متخصص، در هر يک از بخشهاى کشاورزي، صنعت، خدمات، بهداشت، و غيره.
|
|
۶. برنامهريزى تعليمات کودکستاني.
|
|
۷. برنامهريزى تعليمات ابتدايي.
|
|
۸. برنامهريزى تعليمات متوسطه و راهنمايي.
|
|
۹. برنامهريزى تعليمات دانشگاهي.
|
|
۱۰. برنامهريزى تعليمات بزرگسالان.
|
|
۱۱. برنامهريزى بودجه آموزشي.
|
|
۱۲. برنامهريزى سوادآموزي.
|
|
۱۳. برنامهريزى تعليمات از طريق رسانههاى جمعى چون راديو و تلويزيون.
|