آموزش و پرورش

آموزش و پرورش فعاليتى است مداوم، جامع، و براى همه، براى رشد و تکامل انسان، غناى فرهنگ، و تعالى جامعه.

- مداوم: به مفهوم زگهواره تا گور، يعنى در طول زندگي. انسان از بدو تولد تا واپسين دم زندگى مى‌آموزد، بلوغ پيدا مى‌کند، و کامل‌تر مى‌شود. به‌عبارت ديگر، آموزش و پرورش مختص دوره و زمان مشخصى از زندگى نيست، يعنى محدودهٔ زمانى ندارد.

- جامع: به مفهوم در برگرفتن تمام ملازمات رسيدن به کمال فردى و جمعي. جامعيت به نيازهاى آموزشى و پرورشى نه از يک بُعد بلکه از ابعاد مختلف آن مى‌نگرد. هم به آموزش‌هايى که براى رفاه و آسايش مادى است توجه مى‌کند، هم پرورش ارزش‌ها، بينش‌ها، منش‌ها و دانش‌هايى که بشر را به‌سوى عدالت و امنيت اجتماعي، و خلاقيت و غناى معنوى و فرهنگى رهنمون شود، مى‌پردازد. به‌عبارت ديگر، هدف وى انسان کامل است نه انسان تک‌بُعدى و انسان متخصص، يعنى محدودهٔ معرفتى ندارد.

- همه: به مفهوم فرد فرد و اجتماع. به‌عبارت ديگر، آموزش و پرورش مداوم و جامع، حقى است مسلم براى تمام افراد. بنابراين، نمى‌تواند در انحصار قرار گيرد، چه انحصار مدرسه‌اي، و چه طبقاتي؛ يعنى محدودهٔ مکانى و طبقاتى ندارد.