من می‌خواهم داماد بشوم!

مواد لازم برای یکبار دامادی اینهاست: یک نفر عاقد (اگر خودش محضردار هم باشد، خرجتان کمتر است!)، یک جلد شناسنامه (شناسنامه مالِ هر کس باشد، رسماً او داماد است!)، یک قواره پارچه‌ی کت و شلواری، یک تا پیراهنِ ترجیحاً سفید، یک دربند آرایشگاه مردانه، یک حمام آب گرم با روشور و کیسه و صابون و لیف به مقدار لازم، یک شیشه عطر یا ادکلن به مقدار کافی، یک دسته اسکناس سبز یا سرخ برای شاباش که قطر آن بسته به حرکات موزونِ عروس خانم متغیّر است، و البته: خودِ عروس خانم!
در تهیه و تدارکِ هر یک از مواد بالا، طبعاً باید دنبال فردِ اعلایش بگردید. دامادی است دیگر! گیرم که نه یکبار، اما مگر آدم چندبار در طول عمرش داماد می‌شود یا می‌تواند داماد شود یا اگر هم بتواند، برای هر بار توانستنش مجلس می‌گیرد؟! به همین علت است که تهیه‌ی یک لیست بلندبالا درباره‌ی خصوصیات یک کت و شلوار شیک و خوش‌قواره، بهترین روشور و حتی چگونه در هنگام شاباش دادن باوقار باشیم، برای هر دامادی لازم است. همین طور است تحقیق درباره‌ی کسی که باید باشد تا اصولاً اسم مجلس را بشود «دامادی» گذاشت! آن همان کسی است که توی مجلس، عروس خانم است و بعد از مجلس، زنِ شما! این را هم بگوییم که خیلی‌ها ممکن است عروسِ ایده‌آلی برای یک مجلس دامادی باشند و تحسین و به‌به و چه‌چهِ همه را هم درآورند؛ اما کم‌اند کسانی که همسر ایده‌آلی برای سالهای سالت هستند تا تو باهشان «زندگی» کنی.
اگر می‌خواهی داماد شوی، قبل از اینکه به کت و شلوار فلان مارک فکر کنی، با همین بیژامه‌ی مامان‌دوز پایت، اول بنشین و خصوصیات همسر ایده‌آلت را لیست کن! این پایین را هم بخوان؛ به دردت می‌خورد!
● ویژگی‌های همسر ایده‌آل اینهاست:
▪ زیبا باشد! بله! چرا خجالت؟!
▪ زیبا باشد ولی باتربیت هم باشد! خانم خوشگلی که در خانواده‌ای بزرگ شده که از هفت دولتِ نجابت و اصالت و تربیت آزاد است، مثل سبزه‌ای است که وسط زباله‌ها و راهِ فاضلاب روییده. کندنِ همچین سبزه‌ای هیچ مأمور شهرداری‌ای را وادار نمی‌کند که سوت بزند و داد بکشد سرت؛ اما خود دانی! سبزه‌ای را برای تزئین خانه‌ات می‌بری که هزار جور کثیفی و میکرب را به خانه‌ات می‌آورد و فقط چند روزی ــ بله فقط چند روزی! ــ زیباست.
▪ باشعور باشد! اینکه بسیار شنیده‌ایم زنی پشت سر مردش یا مردی پشت سر زنش می‌گوید که «درکم نمی‌کند»، علتش گاه به همین شعور برمی‌گردد که یکی دارد یکی ندارد؛ یا هر دو ندارند! به هر حال، نتیجه‌اش تباه شدن زندگی است و خلاص! غصه‌ی آدم‌های احمق را نخور که توی خانه می‌مانند و قطعاً باهشان ازدواج نکن! راستش را بخواهی، آنها برای خیلی‌های دیگر احمق نیستند؛ چون سطح درک و فهمشان با هم یکی است و زوجهای خوبی برای هم خواهند بود!
▪ خانواده‌اش به بدی و ناشایستی مشهور نباشد! ژنتیک را دست کم نگیر! خون اثر خودش را می‌گذارد. اگر از خانواده‌ای زن بگیری که مثلاً از نزول‌خوری بدشان نمی‌آید یا به تجمّلات بیشتر از نانِ شبشان اهمیت می‌دهند یا با پشتِ سر مردم حرف زدن مشکلی ندارند، احتمالاً زن تو و فرزند آینده‌ی تو هم کسانی خواهند بود عاشق کارتون «اسکروچ»، با صفحه‌ای در دستشان که همیشه پشت سر مردم بگذارند و کسانی که به تاریخ انقضای ماستی که خریده‌اند نگاه نمی‌کنند، اما مارکِ پارکت زیر پایشان برایشان خیلی مهم است! اینکه بزرگ‌ترها می‌گویند از خانواده‌ای اصیل زن بگیر، به خاطر آن است که زن و بچه‌های تو به اصلشان می‌برند؛ و این خیلی مهم است!
▪ خواهر و برادرش، شناس باشند! این یک قانون کلی است که زنان، بچه‌هایی می‌زایند همانند برادرها و خواهرهاشان. شمرده‌ای چندبار این جمله را شنیده‌ای که: بچه‌ی حلال‌زاده به دایی‌اش می‌برد؟ بنابراین، دایی‌ها و خاله‌های بچه‌های هنوزبه‌دنیانیامده‌ات را توی خواستگاری‌ها خوب بشناس؛ اگر بچه‌هایی شایسته می‌خواهی!
▪ کم‌مهر نباشد اما کم‌مهر باشد! مهریه‌ی زنت، تو را زیر بار قرض می‌برد! چطور؟ درست است که وقتی عاقد دارد صیغه‌ی عقد را جاری می‌کند، تو در پوست خودت نمی‌گنجی! اما اگر می‌شد بگنجی، می‌شنیدی که عاقد وقتی مهریه‌ی خانمت را اعلام می‌کند، بعدش هم می‌گوید که عندالمطالبه است! این «عندالمطالبه» یعنی هر وقت خانمت گفت، باید بدهی! این، «حقِ» اوست! خیالت را راحت کنیم: یعنی مالِ خانمت است! و هیچ تعارف‌بردار و شوخی‌بردار و تأخیربردار نیست! یکی از ویژگی‌های همسر ایده‌آل این است که شوهرش را مقروض نکند و باری بیشتر از طاقتش، بر دوشش نگذارد. این ویژگی را از همان دقایقِ اولِ قباله نوشتن، در نظر داشته باش!
▪ کمک‌کارت باشد! و روزگار را بر تو سخت نگیرد! هم در کار دنیا، هم در کار آخرت!
▪ بتواند مادر شود. واضح است که اگر بروی از خانواده‌ای زن بگیری که می‌دانی نازایی میانشان شایع است، هراسِ بچه‌دار نشدن را باید به جان بخری. و همین طور اگر بروی از خانواده‌ای زن بگیری که می‌بینی با فرزندانشان مهربان نیستند، واضح است که خودت را باید برای حسرتِ رفتار محبت‌آمیز با بچه‌هات، آماده کنی! برای همین‌هاست که توصیه می‌کنیم خواستگاری که می‌روی، دخترخانم را فقط در لباس عروس نبین؛ ببین مادر خوبی هم می‌تواند برای فرزندانِ اینده‌ات باشد!
▪ باعفت باشد.
▪ پیشِ خانواده‌اش عزیز و محترم باشد.
▪ با تو که هست، صاف و صمیمی و بی‌شرم و خجالت باشد! زن باید از نامحرم شرم و حیا کند؛ نه از شوهرش که محرم اوست. اگر بنا باشد زن و شوهر با هم که هستند هم، شرم کنند از هم و صمیمی نباشند، پس چطور آن آرامشی را که می‌بایست در ازدواج به دست آورند، به دست می‌آورند؟
▪ دین ‌داشته باشد!

منبع : ۵ روز