وقتی سبد معیشت ۲۳ میلیون تومان است، اما دستمزدها حتی به خط فقر هم نمیرسد، صحبت از مزد منطقهای و مزد صنفی چه معنایی دارد؟ چرا به جای حل مشکلات واقعی، بحثهای حاشیهای و بیثمر مطرح میشود؟ کارگران زیر بار تورم و سیاستهای ناکارآمد له میشوند، اما جلسات بیپایان همچنان ادامه دارد! دستمزد کمتر از سبد معیشت یعنی: سقوط به زیر خط فقر افزایش شغلهای کاذب تشدید شکاف طبقاتی و در نهایت، بحرانهای اجتماعی!