تصویب و ابلاغ «اساسنامه مدرسه مجازی» توسط شورای عالی آموزش و پرورش را میتوان نقطه عطفی در تحول نظام آموزشی ایران دانست. این مصوبه که با استناد به سند تحول بنیادین و با هدف نهادینه کردن عدالت آموزشی و بهرهمندی هوشمندانه از فناوریهای نوین به تصویب رسیده، در تئوری میتواند دسترسی به آموزش باکیفیت را برای دانشآموزان در اقصی نقاط کشور فراهم کند. اما پرسش اساسی این است که آیا آموزش و پرورش ایران از پس اجرای موفق این طرح برمیآید؟