در هر انقلابی دیر یا زود، مفهوم «مردم» در زبانی رسمی تهنشین میشود و از شعارهای کوچه و خیابان، به بیانیههای آکادمیک و تحلیلهای اتوکشیده انتقال مییابد. اما آیا «مردم» در گفتمان انقلاب اسلامی، همان مردمیاند که در خیابان بودند؟ نسخهای خنثی، سادهسازیشده و بیدرد از آنان ساخته شده؟ «مردم» - این واژه پرکاربرد اما رازآلود - دقیقا به چه معنا در انقلاب حضور دارد؟ زمان آن رسیده که از نو بنگریم.