چشمهایش (بهترین اثر استاد ماکان و نیز بهترین اثر داستانى علوى) داراى گرهافکنىهایى است که عمدهى آنها را راوى در همان تصویر (چشم ها) مى گشاید، و با کمک فرنگیس ابهامى را باقى نمى گذارد. در این میانه، استاد از همه غافلتر مى نماید که روایت، فرجام تلخى پیدا مى کند.