نظام بانکی ایران بهطور سنتی بر سپردههای کوتاهمدت و منابع بانک مرکزی استوار است؛ ساختاری که در گذشته، با تحمیل تورم، توانسته بود نیازهای مالی اقتصاد را برآورده کند. اما در شرایط کنونی، با پیچیدگیهای جدید بازارهای مالی و افزایش تعادلهای تورمی به سطوحی بالاتر از روند بلندمدت، ناکارآمدی آن بهوضوح نمایان شده است؛ زیرا این ساختار به دلیل عدم تنوع در بدهیهای بانکی بیش از حد نرمال به سپردههای عندالمطالبه متکی است و باعث شده شوکهای اقتصادی (داخلی یا خارجی)، بهسرعت و با شدت بسیار بیشتری از طریق سازوکارهای …