در سال ۱۴۰۳، اقتصاد ایران با مشکلاتی همچون تورم بالا، نوسانات ارزی، کاهش ارزش پول ملی و تحریمهای اقتصادی مواجه بوده است. این شرایط در کنار تنشهای سیاسی منطقه بهطور مستقیم بر بازارسرمایه تاثیر گذاشته و باعث افزایش بیاعتمادی سرمایهگذاران شده است. در این وضعیت، فردی با ویژگیهای مناسب برای مدیریت سازمان بورس میتواند به کاهش نوسانات و بهبود عملکرد این بازار کمک کند. استقلالطلبی در برابر فشارهای سیاسی و تصمیمگیری مستقل، مهمترین نیاز ریاست بازار سرمایه در این دوره است.