در حالی که در دهههای اخیر، اغلب کشورهای درحال توسعه برای بهرهبرداری از ظرفیتهای تجارت جهانی تلاش کردهاند، اما اقتصاد ایران با اتخاذ رویکرد درونگرایی (هم بهواسطه فشار تحریمها و هم سیاستهای داخلی)، حمایتگرایی دائمی و استراتژی جایگزینی واردات، از تجارت جهانی و فرصتی که پراکندگی بینالمللی تولید ایجاد کرده، تقریبا ثمرهای نبرده است. اکنون زنجیرههای جهانی ارزش، فرصتی در اختیار کشورها قرار دادهاند تا دیگر تخصص یافتن و داشتن مزیت نسبی در یک محصول نهایی و کل زنجیره ارزش یک کالا مهم نباشد، …