تاریخ انرژیهای تجدیدپذیر را میتوانیم به دوران تمدنهای باستانی پیوند دهیم؛ زمانی که قدرت خورشید، باد و آب در دسترس انسانها قرار داشت؛ زمانی که تمدنهای باستانی یونان و روم از قدرت باد در آسیابها استفاده میکردند یا چینیهای باستان و ایرانیها از پمپهای آبی برای آسیابکردن دانههای خود بهره میبردند. فرمهای دیگری از انرژی پس از آن به این چرخه اضافه شد: استفاده از آتش، هیزم و روغن و کشف قدرت نیروی تولیدی توسط آتشی که از روغنهای گوناگون به دست میآمد.