انقلاب صنعتی چهارم، با تلفیق فناوریهای دیجیتال، فیزیکی و زیستی، نقطه عطفی در تحول ساختارهای اقتصادی و صنعتی جهان پدید آورده است. آنچه این انقلاب را از تحولات گذشته متمایز میسازد، نه صرفا ورود فناوریهای نوین، بلکه دگرگونی ماهوی در شیوه تولید، توزیع، مصرف و حتی تنظیمگری اقتصادی است. مرز میان صنایع سنتی و نوین، فیزیکی و مجازی، انسان و ماشین بهتدریج رنگ باخته و اقتصاد جهانی بهسوی یک ساختار شبکهای، پلتفرمی و دادهمحور در حرکت است. شتابگیری زندگی شهری، نیاز به تصمیمگیریهای دقیق و آنی، کمبود منابع …