نزدیک به دو دهه از تدوین طرح جامع فولاد ایران میگذرد؛ طرحی که در زمان تصویب، افق تولید ۵۵میلیون تن فولاد خام تا سال ۱۴۰۴ را پیشروی صنعت قرار داد. با این حال، آمارها نشان میدهد تولید واقعی کشور از مرز ۳۲میلیون تن فراتر نرفته و تنها بخشی از هدفگذاری اولیه محقق شده است. پرسش اساسی اینجاست که چرا صنعتی که همواره در میان 10تولیدکننده بزرگ فولاد جهان جای داشته و دارد، از تحقق هدف خود بازماند؟ محدودیت در تامین مواد اولیه، کمبود انرژی و زیرساختهای حملونقل، پراکندگی جغرافیایی طرحها، نبود هماهنگی …