در خاورمیانه، بحران دیگر یک «وضعیت استثنایی» یا مقطعی نیست، بلکه به قاعده حاکم بر سیاست منطقه تبدیل شده است. از جنگ غزه و پیامدهای منطقهای و جهانی تا تنشهای دریای سرخ، از بنبست سیاسی در لبنان و سوریه تا رقابتهای امنیتی فزاینده در خلیج فارس، آنچه امروز مشاهده میشود نه انفجار ناگهانی بحرانها، بلکه تداوم یک وضعیت فرسایشیِ مزمن است؛ وضعیتی که بازیگران منطقهای و حتی قدرتهای بینالمللی بهتدریج آن را پذیرفته و با آن سازگار شدهاند.