اقتصاد واقعی، یک ساختار زمانی دارد که در آن تولید، مصرف و سرمایهگذاری در یک بستر پویا و میاندورهای رخ میدهند. مدلهای نئوکلاسیک (جریان اصلی علم اقتصاد) سرمایه را اغلب به عنوان یک کمیت همگن و بدون بُعد زمانی در نظر میگیرند. نئوکلاسیکها با سادهسازی ساختار تولید به یک «تابع تولید» ایستا، در واقع پیچیدگیهای واقعی اقتصاد را نادیده میگیرند.