در دهه شصت و هفتاد و تا حدی هشتاد، سینمای ایران تنوع ژانر داشت اما رفتهرفته با تغییر اوضاع و شرایط سیاسی و فرهنگی، گرایش به ساخت درامهای اجتماعی بیشتر شد. شاید این چرخش افراطی سینمای امروز به سوی ژانر کمدی و خنده گرفتن از تماشاگر به هر قیمتی نتیجه همین تمرکز بیش از اندازه روی ژانر درام و سینمای جدی باشد.