اگر بخواهیم «سلامعلیکم حاجآقا» را در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت فیلمی که نه خنده دارد، نه معنا و نه حتی بازی قابل تحمل. اثری که تنها پشت چند اسم پرطمطراق سالهای گذشته و چند بازیگر نامآشنا اما بیروح سوار شده تا اسکلت بیجان خود را با پوست سینما بپوشاند و آن را به زور قابل فروش جلوه دهد.