آنچه غالباً در شناخت علل مسائل و مشکلات تهران به فراموشی سپرده شده است «محدودیت ظرفیت اکولوژیکی» این شهر است و اینکه تهران تا چه اندازه ظرفیت استقرار صنایع، ایجاد و گسترش شهرکهای مسکونی، صنعتی، مراکز علمی و دانشگاهی و مجتمعهای خدماتی و تجاری و جذب جمعیت را دارد. به جای تمرکززدایی و جلوگیری از رشد کانونهای بزرگ جمعیتی پیرامون تهران، بارگذاری در تهران ادامه یافته و شاخصهای محیط زیستی از جمله بهبود کیفیت هوا و آب پایدار در محاق قرار گرفته است.