عدم درک صحیح از ماهیت حرفه معلمی، منجر به انتظاری نابجا شده که معلم را ناگزیر به ایفای نقش «پژوهشگر آکادمیک» میکند. فاجعه زمانی کامل میشود که زیرساخت «توسعه حرفهای واقعی» ازجمله دورههای بدو و ضمن خدمت تخصصی و کاربردی حذف یا به شدت کمرنگ شده و با دورههای عمومی که عملا تاثیری بر بهبود کیفیت تدریس معلمان ندارد. نظام رتبهبندی ایدهآل باید، دورههای ضمن خدمت کیفی و کاربردی را احیا کند تا «کلاس درس» قربانی «رزومه» نشود و «پژوهش» در خدمت «آموزش» قرار گیرد.