جشنی بیمناسبت برپا است؛ شیرینی و ارزاق و جایزه برای لحظهای فراغت از کار و خشونت و دعوای پدر و مادر. چند کودک کار بعد از مدرسه به «نور سپید هدایت» میآیند. این جشنهای بیمناسبت شاید تنها راه ارتباطی بین سپیده علیزاده و والدین این بچهها است برای اینکه از حالشان باخبر باشد؛ او فقط حامی خانوادههایی است که کودکان کار آنها به مدرسه میروند.