از اوایل قرن گذشته تا بحران مالی اخیر، دیدگاه غالب نسبت به ماهیت بانک و چگونگی خلق نقدینگی، رویکرد ضریب فزاینده بوده که مطابق با این دیدگاه، هر بانک به صورت انفرادی تنها یک واسطهگر وجوه است و نظام بانکی به صورت تجمیعی توانایی خلق پول و اعتبار از محل سپردهها را دارد.