۶ گل در ۸ بازی؛ فقر گل!

مدیران و مربیان، فقط به یک چیز فکر می‌کنند: «نباختن» و «ماندن در صندلی». نتیجهٔ این تفکر، می‌شود لیگی که در آن، بقای فردی بر جذابیت جمعی و رضایت عمومی اولویت دارد. این سیستم، ترسو بودن را به مربیان تزریق کرده و فوتبال را از هدف اصلی‌اش که همان هیجان و گلزنی است، دور کرده است.