«شهریری» تنهاست

پیش از آنکه شهریری یک محوطه باستانی باشد، مجموعه‌ای از سنگ‌هاست؛ سنگ‌هایی با ظاهری شبیه به صورت انسان که تماشاگران صامت تاریخند و نشانه‌هایی از هزاران سال آیین و زیست انسان را در خود ثبت کرده‌اند. این پیکره‌ها عمدتاً به شکل آدمک‌هایی ساده و انتزاعی تراشیده شده‌اند که در برخی موارد، نشانه‌هایی از صورت، دست یا ابزار در آن‌ها دیده می‌شود.