بعد از معین، مارتیک هم خواهان بازگشت به ایران شد

مارتیک غربی‌خوان بود و به همین خاطر نتوانست پیش از انقلاب آنقدری که باید مطرح شود. سال ۱۳۷۰ او ترانه‌ای می‌خواند که با تمام کارنامه کاری او متفاوت است. ترانه‌ای با نام برو دیوونه که روی دستگاه‌های موسیقی ایرانی نوشته شده بود و برای مارتیکی که سال‌ها غیرایرانی خوانده و نواخته بود، یک بدعت به حساب می‌آمد.