حمید نعمتالله هیچگاه سینما را به مصلحتهای روزمره نفروخت و اعتراضش را در قالب قصههایی از انسانهای زخمی اما زنده روایت کرد. در همه آثار او از «بیپولی» و «بوتیک» گرفته تا «رگ خواب» و «شعلهور» و... حکایت از انسانهایی دارند که با همه ملامتها، باز هم به زندگی وفا میکنند.