احمد پژمان چشم از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت ولی بهقول آن شاعره جوانمرگشده تنها صداست که میماند. جای پژمان به دلیل فهمشان از موسیقی ملی ورای مرزهای جغرافیایی و خلق ملودیهای خوشآهنگ در قلب هنردوستان ایرانی همپنان زنده و نامیرا باقی خواد ماند.