از صحنه تا لنز: تئاترِ رشیدی در قابِ سینما

در سالگردِ غروبِ داوودِ رشیدی، درخششِ هنرِ کم‌نظیرش در برابر ستارگانِ سینما روشن‌تر از همیشه جلوه‌گر می‌شود. او نمادِ «عقلِ سرد» و «نظمِ حاکم» بود؛ نیرویی که در تقابل با غریزه و عصیان قرار می‌گرفت و آنچه دیگران با فریاد تلاطم می‌آفرینند، او با شکیبایی و محاسبه متلاشی می‌کرد. رشیدی صرفاً ضدقهرمان نبود؛ او معمارِ تله‌هایی بود که قهرمانان را در آنها به دام می‌انداخت و وجوهِ پنهانِ تراژدی را نمایان می‌ساخت.