زبانِ زندهٔ مردم در غزلِ شهریار

شهریار را نباید صرفاً شاعری چیره‌دست در صنایعِ ادبی دانست؛ هنر بزرگ او شکستنِ دیواری بود که زبانِ فاخرِ شعرِ کلاسیک را از زبانِ زندهٔ مردم جدا کرده بود.