نقش زمانی، ترکیبی از موسیقی هویتی، اجتماعی، سیاسی و گاه اعتراضی بوده؛ نقشی که مخاطبان خاص و گستردهای برای او ساخته است. اگرچه او در مقاطعی با انتقاداتی روبهرو بوده، از جمله تکرار برخی موتیفها، حضور کمرنگتر در حوزه فرم یا توقفهای کاری؛ اما تأثیرگذاریاش در شکلدادن به یک جریان مشخص قابلانکار نیست.