وقتی گفتن از خود نوعی رستگاری است

گاهی سکوت، سنگین‌تر از درد است. آدم سال‌ها با خودش کلنجار می‌رود، با زخم‌هایی که قرار نیست کسی ببیند و با خاطراتی که نمی‌داند چگونه در دل دیگران جایی برایشان پیدا کند. اعتراف به این تاریکی‌ها، آن هم در برابر هزاران گوش ناآشنا، کاری‌ است که هر کسی از پس‌اش برنمی‌آید.