پسرعموی شاپور بختیار بعد از منصوب شدن به مقام فرمانداری نظامی تهران پادگان مرکز ۲ زرهی ارتش را تبدیل به شکنجهگاه کرد، تودهایهای ارتش را قلع و قمع کرد، اعضای فداییان اسلام را به طرز بیرحمانهای اعدام کرد، آیتالله کاشانی را اذیت و آزار کرد و لقب «قصاب تهران» را از آن خود کرد.