جنگهای نو مفهومی است که برخی اندیشمندان نظیر مری کالدور (Mary Kaldor) آن را در برابر جنگهای سنتی قرار میدهند. اگر جنگهای قدیم مبتنی بر رویارویی ارتشهای منظم و در جغرافیایی مشخص بودند، جنگهای نو ویژگیهایی همچون تداخل میان جنگ و سیاست، دولت و غیردولت را دارا هستند. این جنگها اغلب در بستر دولتهای شکننده، با حضور بازیگران غیردولتی و بهویژه در دل جوامع چندقومیتی و دارای دولت ضعیف شکل میگیرند.