علی نعیمی، منتقد سینما در یادداشتی نوشت: سینما، بیش از آنکه صرفاً ابزاری برای روایت داستان باشد، خود یک جهان مستقل است؛ جهانی با مناسبات پیچیده، رؤیاهای بربادرفته، ستارههایی که میدرخشند و فراموش میشوند و هنرمندانی که میان عشق به هنر و فشار واقعیتهای اجتماعی و اقتصادی در رفتوآمدند.