اولین محرمی که شهر در حالت جنگی به سر میبرد، طور دیگری بود. خیلی از مردم شهر رفته بودند و دیگر آن شور دیده نمیشد. بچهها که غم ماتم امام حسین (ع) بر دلشان سنگینی میکرد و عذاب وجدان داشتند که در شهر خبری نیست، حس میکردند در و دیوار مسجد هم آنها را به عزاداری دعوت میکند.